QUALITY TIME OP ZANZIBAR
Na een intensieve en zeer drukke maand in Nederland, waarbij we van hot naar her renden om maar vooral iedereen te zien en verloren tijd in te halen, wisten we van tevoren dat we quality time samen nodig hadden voordat we weer aan de slag gingen in de lodge in Livingstone. En we wisten precies waar we heen moesten: Zanzibar.
We zijn al talloze malen op Zanzibar geweest. En elke keer hadden we het reuze naar onze zin. Of het nu Stonetown was of een van de vele stranden, Zanzibar heeft een vibe waar we enorm van genieten. Natuurlijk is het eiland niet meer hetzelfde als de eerste keer toen ik het bezocht zo’n 15 jaar geleden, maar we vinden het nog steeds super.
Deze keer vonden we een deal op internet: een week op Zanzibar inclusief vlucht vanaf Johannesburg. Een beetje vreemd om vanaf Amsterdam eerst helemaal naar Johannesburg te moeten vliegen en vervolgens weer naar het noorden naar Zanzibar, maar goed, wat maakte het ook allemaal uit; we wisten wat ons stond te wachten!
Eenmaal op Zanzibar waren de dingen nog steeds als voorheen. Alle bagage werd op een grote stapel gesmeten en iedereen stond druk te graaien om toch maar vooral de eigen bagage ongeschonden te voorschijn te halen. Wat een zooitje en wat Zanzibar-like. Of wellicht: wat Africa-like…
Onze pickup was er ook niet. Tja, TIA…This Is Africa. Ach, ze komen altijd wel weer. En ja hoor, daar waren ze na een uurtje wachten. Ze brachten ons naar Kilima Kidogo of “Little Hill”, gelegen tussen de dorpjes Jambiani en Paje aan de zuid-oost kust. De zuid-afrikaanse eigenaren groetten ons maar waren duidelijk minder enthousiast met de wijn en fruit die we onderweg gekocht hadden. Ondanks wat de reisagent ons verteld had was het niet de bedoeling dat men eigen drank en eten meenam. Ach ja…
We wisten dat Jambiani Beach niet zo best is vanwege de vele rotsen en zee-egels in de zee. Maar de zee bij Kilima Kidogo was al veel beter, en 500m noordelijker was het zelfs geweldig. Het deed ons denken aan het strand bij Pongwe, het beste plekje wat we kennen in Zanzibar. Bij laag water konden we zelfs met Kiora met gemak een kilometer de zee in lopen in kristalhelder water. Geweldig!
Bij onze terugkomst in het guest house vroegen de eigenaren ons altijd de verplichte vraag “how was your day” met hun grappige accent waardoor het klonk als “how was yourrrrrrrrr day”. Natuurlijk waren ze niet echt geinteresseerd in ons antwoord, zoveel was wel duidelijk. Net als ‘s morgens de vraag “and how was your night?” gevraagd werd. Voordat je antwoord kon geven zeiden ze al “Oh grrrrrrrrrreat”….
Maar we hebben een geweldige tijd gehad. Echte quality time. We hadden laat ontbijt, lange wandelingen aan en in zee, lazen boeken op het strand (of lazen voor aan Kiora), we keken naar kite surfers en dronken onze eigen wijn op het strand met nieuwe vrienden Liz en Thibeau. En elke dag was er weer een prachtige Afrikaanse zonsondergang…
Ook bezochten we onze vriendin Aisha, een Palestijnse die er Casa Del Mar runt in Jambiani. Het was erg leuk om haar weer te zien en hoe ze leeft en welke lokale projecten ze probeert op te zetten. Het was zo leuk dat we bijna vergaten dat het vloed was geworden en we bijna niet meer terug konden lopen over het strand…
En net toen we ons begonnen te irriteren aan die onzinnige vragen van onze zuid-afrikaanse gastheren was het weer tijd om te gaan. Manager Isa “Mr Nice” bracht ons naar het vliegtuig en maakte ons enthousiast om een stuk grond te kopen op Zanzibar. Tja, er zijn slechtere ideeen…. |