Voorbereidingen voor worldtrip 2002 & 2003

Leuk hoor, zo'n besluit om een reisje rond de wereld te gaan maken, maar daar kwam heel wat bij kijken. Gelukkig waren er velen die ons voor gingen en hun ervaringen aan het web toevertrouwden. Om toekomstige reizigers en al die andere nieuwsgierigen ook van dienst te zijn, volgen hier in het kort onze voorbereidingen.

Baan

Als je al die websites leest van mensen die een "wereldreis" gaan maken valt op dat velen dat doen met een maximaal ingebouwde zekerheid bij terugkomst. Reizen: ja, dat wilt men wel maar dan wel graag een huis bij terugkomst, een auto bij terugkomst en zeker een baan bij terugkomst. Onbetaald verlof heet dat dan. En vervolgens gaat men op "wereldreis naar Azie". Contradictio in Termine. Naturlijk een leuke optie als je een jaar weggaat. Maar onze plannen zouden in ieder geval 1,5 jaar bestrijken. En werden er uiteindelijk ruim 2,5 jaar. Inmiddels zijn we alweer 5,5 jaar weg uit Nederland.

Onze reis zou in het teken staan van volledige vrijheid. Iets waar zo een tekort aan is in Nederland met al zijn regeltjes en wetjes. Dus was er voor ons maar een optie: we namen ontslag en hoopten wel weer een nieuwe baan te vinden bij terugkomst. Overigens waren we niet van plan onderweg te gaan werken. De noodzaak was er in ieder geval niet.

Uiteindelijk hebben we wel wat werk verricht onderweg maar dat was allemaal voor een goed doel of een vriendendienst. Zo hebben we bijna een maand vrijwilligerswerk verricht bij de Jane Goodall Institute in Entebbe, Oeganda; verder hebben we 1,5 maand Mukambi Safari Lodge gemanaged om vrienden van ons uit de brand te helpen. En hebben we tot in de vroege uurtjes achter de bar gestaan bij Fatima's Nest in Tofu, Mozambique om Fatima te helpen. Het vrijwilligerswerk in Guatemala en Bolivia bij diverse opvangcentra voor jungle-dieren, vooraf geregeld, ging uiteindelijk niet door. En ook de contacten in Kalimantan bij de orang utan opvang hebben we (nog) niet aangewend.

Uiteindelijk zijn we dus nooit naar Nederland teruggekeerd. We zijn terecht gekomen in Zambia. Bijna 3 jaar lang hebben we geholpen in het management van Mukambi Safari Lodge in Kafue National Park. Vervolgens hebben we het management van Stanley Safari Lodge in Livingstone (Zambia) op onze schouders genomen. Daar werken en wonen we tot op de dag van vandaag nog steeds.

Terug naar menu

Huis & Inboedel

Ga je reizen en je hebt een huur- of koophuis dan heb je drie opties. Je laat je huis voor wat het is en gaat op reis terwijl je trouw je huur of hypotheek betaald. Dat is een optie als je geld teveel hebt maar wat ons betreft de slechtste optie. Je kan het natuurlijk ook verhuren waarmee je je verzekert van een huis bij terugkomst en je bovendien wat inkomsten genereert. Derde optie is verkoop. Wij kozen voor het laatste. We hadden geen enkele zin om vanwege een huis terug te moeten komen naar Nederland (als bijvoorbeeld de overeenkomst met de huurder zou aflopen) en we daardoor genoodzaakt waren onze reis eerder af te breken dan we zouden willen. Dus verkochten we ons huis in Rijswijk en zouden we wel zien waar we terecht kwamen bij terugkomst. Een ander bijkomend -en niet onbelangrijk- voordeel van de verkoop van je huis is dat het (als je het goed doet) genoeg geld oplevert om je reis te bekostigen!

Vervolgens moet je je officieel laten uitschrijven bij je gemeente omdat je er dus niet meer woont vanaf het moment dat je reis aanvangt. Bij het gemeentehuis vragen ze waar je dan wel heen gaat. Als dat niet een adres is in Nederland moet daar dus een adres in het buitenland worden. Ga je dan emigreren, vroegen ze ons? Nee, we gaan op reis. Aha, dus u komt weer terug? In principe wel, antwoordden wij, maar misschien ook niet. De toekomst zal het leren. In 2002 waren de computerprogramma's niet berekend op mensen die uit Nederland vertrokken en geen vast adres zouden hebben. De computersystemen sloegen op hol. Men bleef ons lastig vallen met vragen. Uiteindelijk hebben we Parijs opgegeven, sinds het de eerste stad was waar we een stop-over hadden op weg naar Tanzania.

We hebben wel een postadres opgegeven bij de gemeente, maar dit is niet hetzelfde als een woonadres. In het geval van een woonadres wordt het "adres" aangeslagen voor allerlei gemeentelijke heffingen, bij een postadres dus niet. Echter, bij een eventuele terugkeer in Nederland is het heel moeilijk om bv. een ziektekostenverzekering af te sluiten als je (nog) geen vast woonadres hebt. Daar Marieke zwanger terugkwam was een verzekering wel een vereiste, maar normaal gesproken zou ze niet voor verzekering in aanmerking komen. Ziektekostenverzekeringen vereisen minimaal een half tot een jaar verzekering VOORdat zwangerschap wordt gedekt. Gelukkig voor ons was Nederland net in een overgangsfase qua ziektekostenverzekeringen en konden we zo instromen.

De inboedel hebben we zoveel mogelijk opgeslagen bij familie. Dat resulteerde in 260 dozen opgeslagen op 3 verschillende plekken. Inmiddels is dat teruggebracht tot 1 plek en ook het aantal dozen is geslonken. Grappig om na 5,5 jaar te merken dat je bijna niets hebt gemist aan de inhoud van die dozen. Je inboedel kan je ook laten opslaan bij commerciele opslagbedrijven maar de kosten zijn relatief hoog. Dus als je een (kostenloos) alternatief hebt kies daar dan voor. Let wel, als je op reis gaat zonder te weten voor hoe lang dan kan opslag van je spullen bij vrienden of familie langer duren dan eenieder verwacht had hetgeen kan leiden tot irritaties op lange termijn!

Terug naar menu

Auto en motor

Daar we ons huis verkocht hadden had het geen enkele zin om onze auto's te houden. De lease-auto van Rick ging terug naar de rechtmatige eigenaar. De VW Golf van Marieke hebben we verkocht (en daarvoor in de plaats onze Landrover gekocht). Onze motor Honda Magna 750 hadden we geschorst want die wilden we niet missen als we ooit weer zouden terugkeren (en staat tot op de dag van vandaag nog steeds op ons te wachten).

Terug naar menu

Financien

We hebben een globale begroting gemaakt wat een 1,5 jaar durende reis zal gaan kosten. Daarbij hebben we de volgende posten opgenomen:
  • vliegtickets
  • nieuw paspoort (zakenpaspoort)
  • diverse visa
  • reisverzekering
  • annuleringsverzekering (voor eerste vlucht)
  • medische kosten (materiaal, EHBO cursus)
  • materiaal (bv. nieuwe rugzak)
  • vaccinaties & malariapillen
  • kleding
  • daguitgaven Afrika (75 gulden p/p/p/d)
  • daguitgaven Azie (50 gulden p/p/p/d)
  • daguitgaven Oceanië (100 gulden p/p/p/d)
  • daguitgaven Midden Amerika (75 gulden p/p/p/d)
  • daguitgaven Noord Amerika (100 gulden p/p/p/d)
  • daguitgaven Zuid Amerika (75 gulden p/p/p/d)
  • daguitgaven Caraiben (100 gulden p/p/p/d)
  • luchthavenbelastingen
  • vervoer Afrika (eigen auto en bijkomende kosten als carnet)
  • vervoer Noord Amerika (waarschijnlijk huurauto)
  • Gal?pagos Eilanden (minimaal een week, te regelen in Quito)
  • overige kosten (restpost)
De vermelde kosten per persoon per dag waren gebaseerd op eigen ervaringen, reisverslagen van anderen en een extra marge. Afrika was echter een moeilijke: de kosten van overnachtingen en voedsel hoeven niet zo hoog te zijn, maar de benzinekosten en vooral de exorbitante toegangsprijzen van de natuurparken kunnen de kosten flink opdrijven.

Terugkijkend kunnen we vaststellen dat de inschatting van de kosten per dag per werelddeel helemaal zo gek nog niet waren. We hielden grofweg onze uitgaven per dag bij en op die manier konden we een oogje op onze portemonnee houden. Let wel, ons budget was ruim genoeg om een biertje te pakken als we wilden of om eens lekker te stappen. Op die manier wilden we ook reizen: geen of weinig beperkingen. In die jaren hebben we dan ook weinig gelaten.

Natuurlijk wil iedereen graag weten wat we nu precies besteed hebben. In 2 jaar puur reizen hebben we in totaal 20,000 Euro uitgegeven. Die kostenpost was opgebouwd uit de volgende componenten:

  • Round the world tickets
  • Single Flight tickets
  • Cost of living
De aankoop van onze landrover was extra. Wat betreft de financien in Nederland: ondanks dat je je land verlaat blijven er toch nog altijd enige administratieve rompslomp achter. Daarvoor hebben we een familielid gevraagd om als zgn. zaakwaarnemer een oogje in hetzeil te houden. Daar hadden we ook ons postadres ingesteld. Om iemand als offici?le zaakwaarnemer aan te stellen moet je een notariële verklaring hebben!

Terug naar menu

Website en Nieuwsbrieven

Een website (de voorganger van deze website) diende thuisblijvers en andere geinteresseerden op de hoogte te houden van onze vorderingen. Teksten konden we zelf plaatsen via Blogger (een fenomeen dat toen nog in de kinderschoenen stond maar dat nu zeer populair is).

Om familie en vrienden op de hoogte te houden van onze vorderingen verspreidden we vanaf januari 2002 een maandelijkse nieuwsbrief, welke we vervolgens ook weer op de website publiceerden. Dat hielp ons en hen wennen aan het idee om een aantal jaar zonder elkaar te moeten doen.

Hieronder volgen de links naar die nieuwsbrieven:

Terug naar menu

Paspoort

Het paspoort dat we hadden kon nog wel enige tijd mee, maar omdat we ongeveer 30 landen dachten te gaan bezoeken zou de ruimte voor de bekende stempels wel eens tekort kunnen schieten. En nu zijn er douanebeambten in bepaalde landen die weigeren een stempel te zetten op een pagina waar zich al een stempel bevindt. Dus kochten we een zgn. zakenpaspoort, welke meer lege bladzijden heeft dan een normaal paspoort.

Terug naar menu

Vliegtickets

Voor zgn. wereldreizen zijn de zgn. RTW's oftewel Round-The-World-Tickets. Voor meer informatie daarover verwijs ik naar de volgende website:
www.thetravellerslounge.co.uk/round-the-world/roundtheworldtickets.htm. Aan RTW's kleven echter nogal wat voorwaarden: ze zijn slechts een jaar geldig, je hebt een beperkt aantal stop-overs (meestal 6) of een maximaal mileage, je mag maar een richting de wereld rond en niet bijvoorbeeld een deel terugvliegen, je mag alleen de vertrekdata maar niet de lokaties (kostenloos) wijzigen en je moet terugkeren naar het land van vertrek. Al die voorwaarden beperken dus enigzins je vrijheid, en daar onze reis in het teken van vrijheid stond kozen we in eerste instantie niet voor een RTW: we hebben alleen een enkele reis naar Dar Es Salaam gekocht en kochten de andere tickets onderweg. Echter, na een jaar reizen in Afrika kochten we alsnog een Round-The-World ticket in Zuid-Afrika. Dat ticket bracht ons naar Noord-Amerika,Zuid-Amerika, Centraal-Amerika, Caraiben, Pacific en Oceanië. En zelfs weer terug naar Afrika!

Terug naar menu

Reisverzekering

In 2002 waren er niet zoveel verzekeringen die je van zekerheid konden en wilden voorzien voor de periode van meer dan een jaar. Wij kozen uiteindelijk voor de ISIS verzekering, omdat die als enige de mogelijkheid bood om je voor een langere periode dan 1,5 jaar te verzekeren (i.t.t. Elvia) en omdat ze de mogelijkheid boden voor een aantal maanden terugkomstverzekering en omdat we positieve verslagen hadden gelezen van andere reizigers. Intussen zijn langere reizen erg "in" en is het zeer eenvoudig om bij een veelvoud aan bedrijven reisverzekeringen voor langere tijd af te sluiten. Let wel, dit soort verzekeringen zijn heel wat anders dan de normale reisverzekeringen. De normale reisverzekeringen zijn slechts voor korte periodes en verzekeren alleen "bovenop" je normale ziektekostenverzekering. De langdurige reisverzekeringen moeten ook je normale ziektekostenverzekering compenseren.

Terug naar menu

Medisch

Tijdens consultatie bij de Travel Clinic in Rotterdam kregen we te horen dat we de volgende vaccinaties nodig hadden voor de gebieden die we dachten te gaan bereizen:
  • DTP
  • hepatitis A + B
  • gele koorts
  • malariatabletten
  • buiktyphus.
  • rabies
  • Japanse encefalitis
  • meningitis
  • tuberculose
Al deze vaccinaties hadden we al van vorige reizen, behalve die voor hepatitis B. De vaccinatie voor buiktyphus was verjaard en moesten we dus opnieuw nemen. Daarnaast werden ook de rabies, japanse encefalitis, meningitis en de BCG/tuberculose vaccinaties aangeraden, maar de kans op die ziektes is zo klein en de prijzen van de vaccinaties dusdanig hoog dat we het risico wilden lopen. Dat resulteerde in een verhitte discussie met de dienstdoende arts die vervolgens de grootst mogelijke onzin ging verkopen (als je geen rabies inenting neemt dan moet je altijd gewapend met een stok de dorpjes binnen trekken!) dat we maar snel de benen namen! Voor tuberculose ondergingen we de Mantoux-test die voor vertrek vaststelt of je TBC hebt, en die je na verloop van tijd kan herhalen. Let op: als je wel voor een TBC-vaccinatie kiest is de Mantoux-test vanaf dat moment niet meer betrouwbaar. Met betrekking tot malaria begonnen we met pillen nemen, maar al na 2 maanden zijn we daarmee gestopt. Met name Lariam is een paardenmiddel dat eerder bij ons beiden het droompatroon flink in de war stuurde. Malarone is wat dat betreft veel beter maar erg duur. Paludrine/Nivaquine is alleen nog betrouwbaar voor enkele gebieden in Azie. Al met al liepen we liever het risico op een keer malaria dan ons lichaam vol te stoppen met medicijnen. Daarmee willen we de ziekte niet bagatelliseren maar in veel landen kijkt men tegen malaria aan als wij tegen de griep aankeken 200 jaar geleden.

Terug naar menu

Click for English © copyright on all pictures by Rick Versteegh. No picture or image may be copied, printed or reproduced without written permission